Edebiyat dünyasında derin izler bırakan Patricia Highsmith’in kült eseri “The Talented Mr. Ripley” (Yetenekli Bay Ripley), 2024 yılında yeniden bir uyarlama olarak ekranlarda hayat buluyor. Netflix’in sekiz bölümlük mini dizisi Ripley (2024), karanlık atmosferi, sofistike karakter analizleri ve psikolojik gerilim ögeleriyle izleyiciyi derinlemesine bir suç ve kimlik arayışına çekiyor. Bu yeni versiyon, Steven Zaillian’ın yönetmenliğinde, başroldeki Andrew Scott’ın etkileyici performansıyla, daha önceki Ripley uyarlamalarından çok daha karanlık ve rahatsız edici bir portre çiziyor.
İçindekiler tablosu
Ripley Dizi Konusu Nedir?
Dizi, Tom Ripley’in Amerika’da sıradan ve vasat bir yaşam sürerken, dolandırıcılık yetenekleriyle hayatta kalmaya çalıştığı bir dönemde başlıyor. Ripley, aslında zengin ve gösterişli hayatlara duyduğu büyük arzuya rağmen, küçük sahtekârlıklarla geçimini sağlamakta ve kendini daha büyük dolandırıcılıklar için hazır hissetmektedir. Bir gün, zengin bir işadamı olan Herbert Greenleaf (Kenneth Lonergan), kayıp oğlu Dickie Greenleaf’i (Johnny Flynn) İtalya’dan geri getirmesi için Ripley’e teklifte bulunur. Masraflarını karşılayan bu teklifi kabul eden Ripley, Greenleaf ailesinin verdiği fırsatı kendi karanlık planları için kullanmaya başlar.
Ripley, İtalya’da Dickie ve onun sevgilisi Marge Sherwood (Dakota Fanning) ile tanıştıkça, sosyal statü ve zenginliğe olan açlığı daha da belirgin hale gelir. İtalyanca öğrenme, sosyal çevreye uyum sağlama ve kendini kabul ettirme konusundaki yeteneklerini hızla geliştirir. Ancak Dickie’nin yaşam tarzına olan saplantısı, Ripley’i zamanla daha karanlık ve tehlikeli bir yola sürükler. Bu noktada, Ripley’nin saf kötülüğünün ortaya çıktığı ve cinayetle sonuçlanacak bir dizi olayın fitilini ateşlediği görülür. Ripley’nin, Dickie’nin kimliğini çalma, onun hayatını ele geçirme ve bu süreçte karşısına çıkan herkesi manipüle etme arayışı, dizi boyunca izleyiciyi diken üstünde tutuyor.
Ripley Karakteri Nasıl Ele Alınıyor?
Andrew Scott’ın canlandırdığı Tom Ripley, önceki uyarlamalardan farklı olarak tamamen kötücül bir karakter olarak tasvir ediliyor. 1960 yapımı “Plein Soleil” filminde Alain Delon ve 1999 yapımı “The Talented Mr. Ripley” filminde Matt Damon’ın canlandırdığı karakterlerde, Ripley’nin cinayet işleme motivasyonu daha çok aşağılanma ve komplekslerden kaynaklanıyordu. Ancak Scott’ın Ripley’si, doğrudan karanlık bir iç dünyaya sahip ve kendini hiçbir şekilde haklı çıkarmaya çalışmayan bir anti-kahraman olarak çiziliyor. O, sadece çıkarları için hareket eden, manipülatif ve duygusuz bir dolandırıcıdır.
Zaillian’ın bu versiyonu, Ripley’yi neredeyse aseksüel bir karakter olarak sunarak, karakterin güdülerini daha çok maddi kazanç ve sosyal statüye ulaşma hırsı üzerinden şekillendiriyor. 1999 yapımı filmde Ripley’nin eşcinsel yakınlıkları öne çıkarken, bu dizi daha çok Ripley’nin duygusal yönlerini minimalize ediyor ve onun maddi arzularını ön plana koyuyor. Ripley’nin Dickie ile olan ilişkisi, saplantı ve kıskançlık üzerine kurulsa da, bu saplantının kökeni daha çok zenginlik ve güç arzusuna dayanıyor. Andrew Scott’ın Ripley’si, karşısına çıkan herkesi manipüle eden ve bu süreçte kendini hiçbir ahlaki sorumluluk altında hissetmeyen bir figür olarak dikkat çekiyor.
Ripley (2024) dizisi, görsel olarak da önceki uyarlamalardan farklı bir ton sunuyor. Steven Zaillian’ın tercihi olan siyah-beyaz çekim, diziyi sinematik bir estetiğe büründürüyor ve seyirciyi İtalya’nın renkli manzaralarından mahrum bırakıyor. Ancak bu bilinçli tercih, Ripley’nin karanlık iç dünyasını daha net vurgulamak ve hikâyenin gerilim dolu atmosferini güçlendirmek amacıyla yapılmış. Dizinin görüntü yönetmeni Robert Elswit, ışık ve gölge oyunlarıyla, ünlü İtalyan ressam Caravaggio’nun tablolarını andıran sahneler yaratıyor. Her bölüm, adeta bir Caravaggio tablosunu andıran karelerle dolu ve bu, dizinin sanatla olan ilişkisini daha da derinleştiriyor.
Roma’nın tarihi sokaklarında geçen sahneler ve Akdeniz’in sakin manzaraları, dizinin ana temasına uygun şekilde karanlık ve tehlikeli bir atmosfer yaratıyor. Caravaggio’nun ışık ve gölge oyunları, Ripley’nin ahlaki çöküşünü ve manipülatif kişiliğini daha da öne çıkarıyor. Görsel anlatımda kullanılan bu teknikler, diziyi sadece bir suç hikayesi olmaktan çıkarıp, sanatsal bir boyuta taşıyor.
Ripley’nin Diğer Uyarlamalardan Farkı Nedir?
Daha önceki uyarlamalarda Tom Ripley’nin karmaşık psikolojisi ve eşcinsellik, aşk ve kıskançlık temaları ön plandaydı. Ancak bu yeni versiyonda, Ripley’nin içsel dünyası daha basit ve tek yönlü; saf kötülük üzerine kurulmuş. Johnny Flynn’ın canlandırdığı Dickie Greenleaf, önceki karakterlerden daha dost canlısı ve kibar bir portre çizmesine rağmen, Ripley’nin karanlık planlarından kurtulamaz. Çünkü bu kez karşısında tamamen duygusuz ve bencil bir Ripley var.
Zaillian’ın Ripley dizisi, önceki filmlerden farklı olarak psikolojik gerilim ve karakter derinliğine daha çok odaklanıyor. Aynı zamanda, Genç Hizmetçiler (The Servant) gibi benzer temalarla paralellikler taşıyor. Ripley’nin Dickie’nin hayatına yerleşmesi, onun kimliğini ele geçirmeye çalışması, The Servant’teki gibi bir başkasının hayatını yaşama arzusu ile ilişkilendiriliyor. Ripley, sadece Dickie’nin yerine geçmeye çalışmıyor, onun varlığını tamamen yok etmek istiyor. Bu durum, dizinin ana gerilim kaynağı haline geliyor.
Sonuç: Ripley İzlenmeye Değer mi?
Steven Zaillian’ın Ripley dizisi, Patricia Highsmith’in orijinal romanından beslenen, ancak önceki uyarlamalardan tamamen bağımsız bir yorum sunan bir yapım. Andrew Scott, Ripley karakterine yeni bir boyut kazandırarak, izleyiciyi karakterin karmaşık ve karanlık dünyasına çekiyor.
Dizi, sanatsal anlatımı, görsel estetiği ve derin karakter analizi ile dikkat çekiyor. Caravaggio’nun gölgeleriyle örtülmüş sahneler, Ripley’nin psikolojisini yansıtıyor ve izleyiciyi İtalya’nın gizemli atmosferinde bir yolculuğa çıkarıyor. Eğer psikolojik gerilim, manipülasyon ve karanlık karakterler ilginizi çekiyorsa, Ripley dizisi kesinlikle kaçırılmaması gereken bir yapım.
