Dünyanın her köşesinden çeşitli şekil ve boyutlardaki tuhaf şeyleri kapsayan gizemli canavarlar ve yaratıklar hakkında haberler var . Bigfoot’tan Loch Ness Monster’a kadar bu tür raporlar sabittir. Yine de, gerçekten fantastik alemine sapmış gibi görünen bazıları var ve bunların arasında, yalnızca sürüngen insansı varlıklar olarak tanımlanabilecek çok sayıda rapor mutlaka olmalı . Bu tür karşılaşmalar, gerçekten de bildiğimiz dünyanın ötesine geçiyor, uçurumun uç noktalarını gerçekten kucaklıyor ve burada bu tuhaf anlatıların bir seçkisine bakacağız.

1977’de, Nevada Henderson yakınlarındaki vahşi doğada, Cherry Hinkle adında bir kadının 13 yaşındaki oğlu Marc ile yaşadığı ilginç bir karşılaşma yaşandı . O gün Marc bir arkadaşıyla yürüyüşe çıkmış ve bölgedeki birçok mağaradan birini keşfetmeye karar vermişti. Aşağıdaki bulanıklığın içinde, el fenerlerinin zar zor girebileceği saf bir karanlığa doğru daha derin bir delikten geçtikleri dairesel bir odaya gittiklerini söylüyorlar . Onlar basamak gibi bazı dalları kullanarak da olsa kendi yolunu aşağı yapmaya karar vererek eğreti merdiveni kullanarak aşağıdaki acayiplik içine yöneldiler. Hinkle, oğlunun karşılaşması hakkında UFO Digest için bir makalede şöyle dedi  :

Çukur, kısa bir ek ile genişti. Ara sıra enkazlar kayalık zemini bir veya iki teneke kutu gibi çökertti, raf görevi gören küçük bir kaya çıkıntısına tünemiş hırpalanmış bir genç dergisi. Çocuklar ana mağarayı araştırdılar, sonra dikkatlerini kısa tünele veya ek binaya çevirdiler… [ve] bir sesin sesini ve belki makinelerin uzaktan uğultusunu duydular. Yakınlarda madencilik yaptıkları düşüncesiyle ilgilenen çocuklar, tünelin daha derine indi. En uçta paslı metal bir kapı ve kapının yanında garip bir metal çubuk buldular. Tek ayaklı çubuk hafifti ve alüminyuma benziyordu, bir ucunda bir kapak ve bir tarafında birkaç garip gravür vardı …

Şaşıran çocuklar, konuşan sesi veya gırtlaktan gelen sert sesleri ve yaklaşan ayak seslerini duydular. Çocuklar tuhaf seslendirmelerden korktular ve eğreti merdivenlerine tırmanıp üst kattaki mağara girişine yöneldiler. Çıkarken metal kapının açıldığını, eski metal gıcırdadığını duydular. Tünel açıklığından dışarı çıktılar ve mağara girişinden kaçtılar. Güvende olduklarını düşünerek rahat bir nefes aldılar. Hiçbir uyarı olmadan, tehdit edici yüksek bir hırıltı duydular. Harry ve Marc mağara girişine ve dehşet içindeki gözlerine baktılar; çok iri, yeşilimsi bir insansı, büyük bedenini dar mağaradan çıkarmak için mücadele ederken izlediler. Çocuklar çığlık attı ve aşağı koşmaya başladı  tepenin eğimini , en yüksek hızda koşmak! Arka bahçeme yaklaşana kadar geriye bakmadılar.

Cherry’ye mağaradan yanlarında kazınmış tuhaf semboller olan tuhaf, çubuk benzeri bir nesne göstereceklerdi . Pürüzsüz ve metalikti ve kimse ondan ne çıkaracağını tam olarak bilmiyordu. Birine baktıracaklardı ama mağaradaki tuhaf yaratık asasını geri istemiş görünüyordu. Hinkle o gece daha sonra ne olduğunu söyleyecekti:

Sabah saat iki civarı, Marc sert bir şekilde birinin yatak odasının penceresinden içeri girmeye çalıştığını fısıldadı. Bunun bir kabus olmasını umuyordum ya da sinirleri hâlâ gergin. Sessizce yatak odasına girdik ve pencere kenarındaki sürtünme seslerini dinledik! Yanılmıyordu – ayın ışığında bir adamın siluetini ve omuzlarını seçebiliyordum. Dört çocuğumla yalnızdım, bizi koruyacak kocam yoktu, bu yüzden el fenerimi aldım; aniden adamla yüzleşmek için perdeleri açtı. Pencerede fenerden bir parıltı vardı, ama geçmişte parıldayan, tepesinde çıkıntılar, elmacık kemiklerindeki diğer çıkıntılar ve altın rengi gözlerin parıltısı olan büyük bir kafayı açıkça görebiliyordum. Marc ve ben kımıldamadan durduk, hem korku hem de şok bizi dondurdu. Kertenkele Adam, pencereyi açmaya çalışırken elini hâlâ dengede tutarak hareket ettirmedi. Eli büyüktü, perdeli, sert görünümlü parmakları ve güçlü pençeleri vardı.

Birkaç dakika sonra, saniyeler değil, kalbimizin çarptığı uzun acı dolu dakikalar sonra bir şeyler yapmam gerektiğini biliyordum. Bir el hala fener ışığını yüzünde tutuyor ve gözlerim hala o altın gözlere kilitlenmiş durumda, diğer elimle karanlıkta, silah olarak kullanacak bir şey bulmayı umarak aradım. Elime baktı, gözlerime baktı. Soru soruyormuş gibi başını biraz çevirdi, dudaksız dudaklarını hafifçe açtı, dört sivri dişini gösterdi ve aniden dönüp çöle koştu. Sabahın ilerleyen saatlerinde, Kertenkele Adam’ın evde izinsiz girme sebebinin o metal çubuğu geri almak olduğuna karar verdik. Marc ve ben mağaraya geri döndük ve garip çubuğu mağara girişinin yanına yerleştirdik. “

Bir tür kertenkele insansı türünün bir başka garip raporu, bize Oklahoma City‘deki bir tanığın Cryptozoology News sitesinden geliyor  . Adam bir sevkıyat görevlisi olduğunu iddia ediyor ve bu akşam saat 4 civarında işe giderken, 3 fit uzunluğunda bir sürüngen insansı biçiminde çok tuhaf bir şey geldiği zaman gece saatlerinde araba kullanıyordu . Tanık olanları diyor ki:

İki şeritten dört şeride doğru geliyordum. Yolun yan tarafında bir menfez vardı… o -varlık- yolun kenarına atladı, kaldırımın üzerinde durup bana bakıyordu. Büyük gözleri ve küçük sivri kulakları vardı. Farlar onlara çarptığında gözleri parıldamadan turuncuydu. Kediye benzer bir burnu olan küçük bir ağzı vardı. Bir insan gibi, kaldırım kenarına kıvrılmış üç parmağı vardı. Kuyruğunun tabanına uyan son derece geniş kalçalar. Kuyruğu son derece uzundu ve devasa tabanı bir kibrit çubuğundan daha büyük olmayacak şekilde inceliyordu. Yaratık, kızgın bir kedi gibi ayakta durarak kuyruğunu salladı. Ama hareket halindeyken, doğrudan arkasında taşıdı. Önümde vurulmadan nereye geçebileceğini hesaplıyor gibiydi. Ortadaki sarı çizgiye ulaştı,

Gönderen Reddit kullanıcısı “ DakkOhMy ” Biz Temmuz kendisi ve bazı arkadaşları arkadaşının evine doğru gidiyor, yaklaşık 3 AM koyu kırsal yol boyunca bir partiden eve yürüyorduk 2016, bir rapor var “ Cole .” Tanık, mahalleyi uçsuz bucaksız, bataklık bir alana çarpıyor ve geceleri ürkütücü bir şekilde karanlık ve sessiz olarak tanımlıyor ve her geçtiklerinde onları tedirgin eden bir yer. Bu özel rapor , bir UFO gözlemi gibi görünen bir şey olarak başlıyor , ancak ilerledikçe daha da garipleşiyor. Tanık şöyle diyor:

Cole bu yeşil ışık topunun gökyüzünden sokağın bataklık tarafına düştüğünü fark etti. Cole, ondan yeşil bir neon ışığı yayan bir plaj topu olarak tanımlandı. Bunun bir kayan yıldız olabileceğini düşündü ama herhangi bir serpinti ya da hiçbir şey yoktu ve ses çıkarmadan ağaçlara doğru süzüldü. İşin garibi, geri kalanımız bunu görmedi. Onu fırçaladık ve yürümeye devam ettik. Birkaç dakika sonra yolun bataklık tarafındaki ağaçlarda bu sesi hepimiz duyduk. Sanki bir izdiham gibi, bize doğru bir şey geliyor gibiydi ama ağaç ağına ve çite ulaştığında durdu. Durduk ve birbirimize baktık çünkü bu noktada hepimiz biraz korkuyorduk ve ne yapacağımızı bilmiyorduk. Yeniden yürümeye başladığımızda, ağaçlara baktım ve bu yaratığın orada durup bizi izlediğini gördüm. 7 fitten uzun, sırık gibi görünüyordu, pullarla kaplı ya da bir tür kaba deri ve sarımsı gözleri varmış gibi görünüyordu. Çığlık attım, bu da elbette adamları baktı ve onu da gördüler. O şey sürekli bize bakıyordu ve çok sinir bozucuydu. Gittik ve Cole’un evine varana kadar durmadık. Tüm panjurları kapattık ve her şeyi kilitledik ve gecenin geri kalanında uyuyamadık. Hala ne gördüğümüzü bilmiyoruz ve ondan sonra bir daha görmedik. Yaratığa hepimiz “Kertenkele” adını verdik. Cole’un evinde olsak bile, artık o yoldan aşağı inmiyoruz. Şimdi o yoldan aşağı gidiyoruz. O şey sürekli bize bakıyordu ve çok sinir bozucuydu. Kalktık ve Cole’un evine gidene kadar durmadık. Tüm panjurları kapattık ve her şeyi kilitledik ve gecenin geri kalanında uyuyamadık. Hala ne gördüğümüzü bilmiyoruz ve ondan sonra bir daha görmedik. Yaratığa hepimiz “Kertenkele” adını verdik. Cole’un evinde olsak bile, artık o yoldan aşağı inmiyoruz. Şimdi o yoldan aşağı gidiyoruz. O şey sürekli bize bakıyordu ve çok sinir bozucuydu. Gittik ve Cole’un evine varana kadar durmadık. Tüm panjurları kapattık ve her şeyi kilitledik ve gecenin geri kalanında uyuyamadık. Hala ne gördüğümüzü bilmiyoruz ve ondan sonra onu bir daha görmedik. Yaratığa hepimiz “Kertenkele” adını verdik. Cole’un evinde olsak bile, artık o yoldan aşağı inmiyoruz. Şimdi o yoldan aşağı gidiyoruz.

Bu şey neydi?

Bir başka karşılaşma da bize  National Cryptid Society’den , Texas, Honey Grove’daki ” Kelly ” adlı bir tanıktan geldi . Bu akşam kızlarını her zamanki gibi yatağa yatırdığını ve köpekleri bir şeyden çok korkmuşlar gibi çok tehditkar bir şekilde hırıldayıp hırıldayarak uyuyakalmaya çalışırken yattığını söylüyor. Dikkatle dinliyor, o dal yapıştırmayı yapabiliriz ve onun ilk düşüncesi kızının midilli onun yeni çıkmıştım olmasıydı muhafaza . Ancak, çok daha garip bir şey olduğu ortaya çıktı ve tanık şöyle diyor:

En büyük kızımın bir Shetland midillisi vardı, bu yüzden aklımda Shetland’ın gevşediğini düşündüm. Yataktan kalktım ve ön kapıya gittim. Ön kapımın içinde dokuz cam cam vardı. Sağ caddy benden köşeye sıkıştırdı, benden 25 metre ötede bir sokak lambası, çok parlak bir sokak lambası. O caddenin karşısında yürürken gördüklerimi asla unutmayacağım. Sırtı bana dönük olarak iki ayak üzerinde duran bir kertenkele gördüm. Tıpkı bir bukalemuna bakmak gibiydi, eğer onu 7 feet’e kadar havaya uçurursanız ve kuyruğu muazzamdı. Yolu geçmişti. Kuyruğu o kadar uzundu ki, yolun ortasındaydı. Griydi. Ölçekler görebiliyordum. Daha iyi bir kelime olmadığı için kolları kalçasıyla dizlerinin arasına girdi. Sokak lambasının hemen altında kayıtsız bir şekilde yol boyunca yürüyordu. Sokağın karşısında evler vardı. Bu evlerin arkasında bir kereste fabrikası vardı. Şoktaydım. Hayatımdan önce hiç böyle bir şey görmemiş ya da deneyimlememiştim. Benim dünyam gri olmayan siyah beyazdı. Benim yoluma hiç bakmadı. Ben evden hiç ayrılmadım. Beni şoka soktu. O gece tamamen şoktaydım. Aslında gecenin geri kalanında uyumaya gitmedim. Orada dikilip dışarı baktım. Görüş alanımın ötesine geçtikten çok önce ve çok sonra ön kapıma bakıyordum.

Tıpkı Cryptozoology News’ten , Brownsville, Teksas’taki bir tanığın yalnızca bir Lizardman görmediğini, aynı zamanda büyükannesinin o sırada kaldığı evinin içinde olduğunu söyleyen  başka bir raporu da tuhaf  . Bu akşam, herkes bir kilise hizmetine gittiği için evde yalnız olduğunu ve orada  oturup televizyon izlerken  , yakınlarda bir varlık olduğu hissine kapıldığını söylüyor. Bir keresinde bir gürültü duyduktan sonra koridordan aşağı baktı ve köşeyi kavrayan pullu bir elin görüntüsüyle karşılaştı  . Olanları anlatıyor  :

Mutfağın ışığını açtım

ve evin geri kalanıyla birlikte koridor karanlıktı. En karanlık alan koridordu. Onu gördüm ve gözlerimi kapattım ve başımı salladım, sadece elini hala o köşede tuttuğunu görmek için. Siyahımsı renkteydi ve pullarla kaplıydı. Mel Gibson kapının alt tarafına bakıp diğer tarafta ne olduğunu görmek için gittiğinde parmak ucu tırnakları neredeyse ‘İşaretler’ filmindeki uzaylıdan gelenlere benziyordu, sadece bir şeyin onu böyle çizmeye çalıştığını görmek için ama aynı zamanda koyu siyah. Gördüklerimi onlara anlatmak için ailemin eve gelmesini bekledim. Ailem benimle alay etti ve kiliseye gitmediğim için benimle uğraşan bir iblis olduğunu söyledi. O zamandan beri görmedim, ama büyükannemin yanındayken aldığım titreşim hala orada. Bir çeşit sürüngen olduğuna inanıyorum. ve o mahallede hiç arkadaşım olmadığı için bu bir şaka değildi. O evde o şey ve benden başka kimse yoktu.

Gerçekten tuhaf bir hikaye

hepsi olmasa da, aynı zamanda ekin çemberlerinin önde gelen bir araştırmacısı ve aynı zamanda geçmiş yaşamlar için bir gerileme terapisti olan , Claremont, California’dan bir psikoterapist ve aile danışmanı olan Barbara Lamb’den geliyor. . Bir gün bir sürüngen insansının evinde rastgele göründüğünü iddia ediyor. Tipik olarak kertenkeleler, yılanlar ve diğer sürüngenler tarafından itilmesine rağmen Lamb, evinde öylece duran 1,8 metre boyundaki bu kertenkele adamdan rahatsız değilmiş gibi görünüyor. Vanity Fair Magazine ile yaptığı röportajda şöyle derdi :

Evimde yürüyordum ve bu sürüngen varlık duruyordu. Öğleden sonra üçtü. Ben uyanık ve uyanıktım. Orada birinin olması beni şaşırttı. Çok güzel bir his yayıyordu. Hemen oraya gittim ve elimi dışarı çıkardım. Benden daha uzundu, bana bu kadar yakındı, sarı sürüngen gözleriyle. Telepatik olarak, ‘Ha, Barbara, güzel, güzel. Artık gerçek olduğumuzu biliyorsun. Varız ve bazı insanlarla temaslarımız var. ‘ Sonra aniden gitti.

Sürüngen insansıların raporları kesinlikle orada bulunan daha tuhaf karşılaşma türlerinden bazıları için ödül almak  zorunda. Bu hesaplardan ne anlamalıyız? Keşfedilmemiş bir hayvanın ılımlılığına, özellikle de onların tuhafına pek uymuyorlar. Bunlar bir tür ruhsal fenomen mi, uzaylılar, belki de doğada boyutlararası bir şey mi? Yoksa sadece ortalıkta dolanan ve sahte hesaplar açan insanlar mı? Gerçekten bilmenin bir yolu yok ve bu arada bunlar sınırların diyarında sıkıca kalmalıdır.

Kaynak: https://collective-spark.xyz/surreal-accounts-of-encounters-with-reptilian-lizard-men/

Yazar hakkında :

Japonya’da yaşayan bir yazar ve kripto uzmanıdır. Biyoloji, doğa ve kriptozooloji hala Brent Swancer’in ilk entelektüel aşkları olmaya devam ediyor. MU ve Daily Grail için makaleler yazdı ve Coast to Coast AM ve Binnal of America’da konuk oldu.